معمولاً تصورات و تصاویری که افراد از پدیدهها در ذهن دارند، مبنا و پایهی محاسبات و نظام منطقی ایشان برای قضاوت و عمل دربارهی آن است. به همین دلیل یکی از ارکان مهم قدرت نرم، تأثیرگذاری بر تصورات، تصاویر و برداشتهای فکری افراد از پدیدهها و وقایع است. در این عرصه معمولاً بازیگران سیاسی و رسانهها تلاش میکنند تا روی برداشتهای ذهنی مردم تأثیر بگذارند.
ت. وقتی تیم مقابل با گزینههای بسیاری روبهرو باشد، تمرکز و قدرت انتخابش پایین میآید و ضریب اشتباهش بالا میرود.
بازی «گل یا پوچ» یکی از نمونههای سادهی تعاملات راهبردی در تئوری بازیها است. وقتی تیم مقابل با گزینههای بسیاری روبهرو باشد، تمرکز و قدرت انتخابش پایین میآید و ضریب اشتباهش بالا میرود. از سوی دیگر، قدرت مانور آن تیمی بالاتر است که گل در دستان اوست. گل یا پوچ بخشی از بازی دیپلماسی است که هرچه گزینههایش بیشتر باشد، احتمال موفقیتش هم بیشتر است. تصور اینکه دولت تنها با یک گزینه پا به مذاکرات گذاشته، تأثیر مهمی بر ارزیابی عملکردی این مجموعه دارد.
با وجود همهی اینها، دورنمای مسیر مذاکرات معلوم است و حدسزدنی و شاید به همین دلیل است که پس از مذاکرات وین، اوباما در مصاحبهاش با نیویورکتایمز گفت: «موفقیت در مذاکرات کمتر از پنجاه درصد است.» این در حالی بود که او قبلاً از احتمال موفقیت ۵۰ درصدی صحبت کرده بود.
تصویر چهارم: تصویر اختصاصی تیم دیپلماسی ایرانی باید از خودش و از عملکردش چه تصویر ویژهای ارائه دهد؟ این تصویر تنها به تیم مذاکرهکننده مربوط میشود و بسیار مهم است که این روزها و در امتداد مذاکرات، این تیم تصویر درستی از خودش و از شاخص موفقیتش ارائه نماید. موفقیت تیم مذاکرهکنندهی ما قطعاً به معنی «توافق به هر قیمتی» نیست. ارزیابی عملکردی این تیم فقط با توافق یا عدم آن بررسی نخواهد شد. چهبسیار توافقاتی که در طول تاریخ معاصر ایران به انجام رسیده، اما مردم و تاریخ از آنها بهنیکی یاد نکرده و قضاوت سخت و خشنی دربارهی آن داشتهاند. امروزه شاخص موفقیت تیم دیپلماسی ما در مذاکرات دو چیز است: اول اینکه از منافع و سرمایههای ملی ایران حراست و حفاظت شود، دوم اینکه حصار رسانهای دشمن بشکند و افکار عمومی بینالمللی نسبت به پروژهی رسانهای «ایرانهراسی» به آگاهی درست، لازم و مناسبی برسد.
راه مذاکره هنوز ادامه دارد و تصاویری که طی آن در اذهان مینشیند -جدا از عوامل تحلیل و قضاوت- در جایگاه تجارب گرانقیمت قرار دارد؛ تجاربی که فقط در این چند مورد خلاصه نمیشود. هنوز باید این مسیر را ارزیابی کرد و ابعاد دیگری از این تجربهی ذیقیمت را شناسایی نمود تا بتوان در آینده آن را به کار بست. برای ملتی که «تمدنی» نگاه میکند و برای نسل جوانِ پیش رویی که میخواهد آینده را بسازد، همواره باید این نکتهگویی و آموزهی لسانالغیب حافظ شیرازی آویزهی گوش باشد که «مَن جَرَّبَ المُجَرّب، حَلّت بِهِ النّدامَة»
۱.
پینوشت:
۱. کسی که آزموده را بیازماید پشیمانی عایدش میشود.